POZNAJ OKOLICĘ CZORSZTYNA

W południowej części województwa małopolskiego, na granicy Gorców, Pienin i Spisza leży niewielki, ale jakże hojnie obdarzony przez naturę obszar Gminy Czorsztyn o powierzchni 6172 ha. Północna część gminy leżąca powyżej drogi łączącej Nowy Targ z Nowym Sączem należy do pasma Gorców z ich łagodnymi, lesistymi grzbietami i falistymi dolinami potoków. Południowo-wschodnia część to urzekające kolorami Pieniny kojarzone z masywem Trzech Koron, Pienińskim Parkiem Narodowym, a przede wszystkim z Przełomem Dunajca, istnym cudem natury, słynnym na całą Europę i podziwianym przez tysięczne rzesze turystów, którzy co roku spływają flisackimi łodziami. Istotnym i bardzo atrakcyjnym elementem pienińskiego krajobrazu jest Zalew Czorsztyński. Powstał on przez spiętrzenie wód Dunajca zaporą ziemno-betonową o długości404 miwysokości56 m. Wody rozdzielające pasmo Pienin Spiskich od Czorsztyńskich i stoków gorczańskiego pasma Lubania rozciągają się od zapory pod zamkiem w Niedzicy po okolice Dębna. Wokół jeziora znajdują się liczne miejsca do wypoczynku i wędkowania, a w rejsy wypływają statki spacerowe i gondole. Nad brzegiem zalewu na początku lat 90-tych XX, z wybranych obiektów budownictwa ludowego i uzdrowiskowo-willowego znajdujących się na terenach przeznaczonych pod przyszłe jezioro, powstał skansen – Osada Turystyczna Czorsztyn. Znajduje się tam również muzeum etnograficzne. Magnesem przyciągającym turystów do Gminy Czorsztyn są też zagospodarowane stoki góry Wdżar: wyciągi krzesełkowe i orczykowe, trasy dla narciarzy i snowboardzistów, alpejska zjeżdżalnia, mini zoo, anomalie magnetyczne. Nieopodal na Przełęczy Snozka znajduje się pomnik Władysława Hasiora – Grające organy. Kładka rowerowo-piesza w Sromowcach Niżnych, która połączyła dwa brzegi Dunajca, po polskiej i słowackiej stronie przyczyniła się do ożywienia ruchu turystycznego pomiędzy obu krajami. Dzięki tej 120 metrowej konstrukcji powstała atrakcyjna pętla turystyczna łącząca drogę od Szczawnicy i Czerwonego Klasztoru ze szlakami turystycznymi na Sokolicę i Trzy Korony. Ale Ziemia Czorsztyńska to także różnorodność i bogactwo wydarzeń historycznych. Zamek w Czorsztynie wzniesiony około 1350 r. przez Kazimierza Wielkiego strzegł południowych granic Polski. Tędy przejeżdżali kupcy z południowej Europy, a także orszaki królewskie. Tu w Pieninach przebywała Święta Kinga, a z okien zamkowych patrzyła na wody Dunajca młodziutka Jadwiga, przyszła królowa. Był tutaj Władysław Jagiełło, a także jego syn Władysław Warneńczyk, bywali sławni rycerze (Zawisza Czarny) i senatorowie Rzeczpospolitej. W 1790 r. potężny pożar strawił dachy i od tego czasu budowla zaczęła podupadać. Po górskiej fortecy pozostały malownicze, postrzępione ruiny, których najważniejszą część stanowi masywna czworoboczna wieża i przylegające do niej mury dawnych pomieszczeń mieszkalnych. Częściowo zrekonstruowane piwnice mieszczą ekspozycję muzealną. Wieś CZORSZTYN stanowi doskonałą bazę wypadową w Pieniny i Gorce. Piękne krajobrazy, bliskość ruin zamku i brzegów Jeziora Czorsztyńskiego, wyciąg narciarski oraz tradycyjna gościnność mieszkańców, od wieków goszczących turystów, sprawiają, ze do Czorsztyna z roku na rok ściąga coraz więcej zadowolonych turystów.

ATRAKCJE TURYSTYCZNE:

Ruiny zamku w Czorsztynie

Najstarsze części zamku w Czorsztynie pochodzą z połowy XIII wieku. Z tego okresu pochodzą pierwsze wzmianki o „castrum Wronyn”. Nazwa „Czorsztyn” pojawia się w połowie XIV wieku. Za czasów Kazimierza Wielkiego  wybudowane zostały mury obwodowe, a w XV wieku dolny zamek i brama. W XVII wieku starosta Jan Baranowski odrestaurował zamek i dobudował dwie nowe baszty. Zamek z racji położenia przy historycznym trakcie handlowym posiada bardzo bogatą historię. Odwiedzany był przez wiele ówczesnych znakomitości, wliczając w to nawet królów. Bawili tu: Kazimierz Wielki, Ludwik Węgierski, królowa Jadwiga, Władysław Jagiełło (starostą ma zamku był sam Zawisza Czarny) oraz Władysław Warneńczyk. Schronienia w zamku szukali husyci, Jan Kazimierz uciekający przed Szwedami, powstańcy Kostki Napierskiego, kozacy i konfederaci barscy. Pod koniec XVIII wieku zamek spłonął od uderzenia pioruna i zaczął popadać w ruinę. W końcu XIX wieku zapoczątkowano prace restauratorskie. Prowadzone są one do dziś, obecnie dzięki staraniom aktualnego gospodarza zamku, czyli Pienińskiego Parku Narodowego. Do zwiedzania udostępnione są przyziemia Baszty Baranowskiego, zamku średniego i głównego. Z tarasu widokowego rozciąga się piękny widok na Jezioro Czorsztyńskie, Tatry i rezerwat „Zielone Skałki”. Na wzgórzu zamkowym rosną liczne okazy pszonaka pienińskiego – gatunku endemicznego – występującego wyłącznie w Pieninach.